កសិកម្ម
កសិដ្ឋានគំរូ ដែលបានរៀនសូត្រពីបច្ចេកទេសងាយៗ ដើម្បីការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយសុខសុវត្ថិភាព
សកម្មភាពផ្សេងៗ
ការដាំបន្លែគ្របសំណាញ់ជំនួសឱ្យការប្រើ ប្រាស់ជី និងថ្នាំពុលគីមី
ទម្លាប់របស់កសិករយើង ភាគច្រើននៅក្នុងការដាំបន្លែ សម្រាប់ហូបជាលក្ខណៈគ្រួសារ គឺប្រមូលផលតែម្ដង ហើយប្រើប្រាស់ធនធានដែលមានសព្វបែបយ៉ាងដោយ មិនគិតបរិមាណដែលដំណាំត្រូវការទេ។ ឧទាហរណ៍នៅ តាមទីជនបទការប្រើប្រាស់ជីធម្មជាតិ ឬគីមី និងថ្នាំកំចាត់សត្វល្អិតគឺ មានការប្រើប្រាស់ច្រើនហួសប្រមាណ ព្រោះ តែពួកគាត់គិតថាប្រើកាន់តែច្រើន កាន់តែមានប្រសិទ្ធិ- ភាព។ ហេតុដូនេះហើយទើបអង្គការវឌ្ឍនភាពសហគមន៍ បានលើកយកវិធីសាស្រ្តមួយដ៏ល្អ ហើយចំណាយតិចនៅ ក្នុងការដាំបន្លែដោយធ្វើការគ្របសំណាញ់ យកមកផ្សព្វ- ផ្សាយដល់កសិករយើង។ បន្លែដែលបានគ្របសំណាញ់ គឺនឹងត្រូវបានការពារពីការបំផ្លាញពីសត្វល្អិត ការពារពី ដំណត់ទឹកភ្លៀងដែលអាចបំផ្លាញស្លឹក ឬទឹកភ្លៀងជោគ ជាំពេក សន្សំសំចៃទឹកនៅរដូវប្រាំង សន្សំសំចៃជីធម្មជាតិ និងចំណេញពេលវេលា។ អ្វីដែលជាពិសេសនោះកសិករ អាចធ្វើការដាំដុះពេញមួយឆ្នាំតែម្តងដែលធ្វើឱ្យបន្លែទទួល បានតម្លៃខ្ពស់ផងដែរ។
ការចិញ្ចឹមសត្វលើកំរាលស្ងួត
វិធីសាស្រ្តក្នុងការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ ឬបំពុល បរិស្ថានដែលកើតពីលាមកសត្វនោះ គឺការចិញ្ចឹមសត្វ ដោយធ្វើឱ្យផ្ទៃទ្រុងស្ងួតជានិច្ច។ វិធីសាស្រ្តនេះអាចឱ្យ កសិករប្រើប្រាស់កាកសំណល់ស្ងួតនោះយកមកធ្វើជាជី ធម្មជាតិសម្រាប់ដំណាំបានយ៉ាងល្អ។ វិធីសាស្រ្តនៅក្នុង ការធ្វើនោះ គឺយកអង្កាមដែលបានលាយជាមួយនឹង អតិ- សុខុមប្រាណទ្រីកូឌែម៉ា* យកមកក្រាលនៅពីលើផ្ទៃទ្រុង ទាំងមូលមុននឹងដាក់សត្វចូល។ ធ្វើដូចនេះកសិករនឹង សន្សំសំចៃទឹកសម្រាប់លាងសំអាតសត្វ និងពេលវេលា បានទៀតផង។ នៅពេលដែលសត្វធំដល់ពេលលក់ គេ អាចកើបយកកំរាលនោះទៅប្រើប្រាស់ជាជីកំប៉ុសលើ ដំណាំផ្សេងៗបានយ៉ាងល្អ។
ចំណាំ៖ *ទ្រីកូឌែម៉ា គឺជាអតិសុខុមប្រាណ ដែលជួយ ឱ្យឬសរបស់ដំណាំមានភាពធន់ទ្រាំទៅនឹងជំងឺផ្សេងៗ និងជាជីធម្មជាតិដែលមានតម្លៃថោកទៀតផង។
ធនាគារសត្វ (គោ ជ្រូក និងមាន់)
កាលដើមឡើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គោត្រូវបានគេប្រើ ប្រាស់ជាកំលាំងអូសទាញ និងភ្ជួររាស់ដីសម្រាប់ធ្វើ កសិកម្ម ហើយលាមកគោគឺជាជីកំប៉ុស្ដិ៍ធម្មជាតិដ៏ល្អ សម្រាប់គ្រប់ដំណាំ។ ប្រសិនបើកសិករក្រីក្រមានគោ ចិញ្ចឹមគឺប្រៀបបាននឹងមានប្រភពចំណូលដែលមិនចេះរីងស្ងួតមួយសម្រាប់គាត់អញ្ចឹង។ បើក្នុងករណីចាំបាច់ណា មួយ គាត់អាចលក់កូនគោរបស់គាត់យកមកដោះស្រាយ បាន ហើយនៅឆ្នាំបន្ទាប់ៗមេគោរបស់គាត់នឹងមានកូនថ្មី បន្តទៀត។ ជាមធ្យមគោមេមួយក្បាលមានតម្លៃប្រហែល ១,៦០០,០០០ រៀលដូច្នេះហើយការចិញ្ចឹមគោនៅតែជាឧបសគ្គសម្រាប់កសិករក្រីក្រ ព្រោះតែពួកគាត់មិនមាន លទ្ធភាពក្នុងការទិញយកមកចិញ្ចឹម។ ដើម្បីជួយដល់ កសិករក្រីក្រឱ្យមានលទ្ធភាពចិញ្ចឹមគោបានអង្គការវឌ្ឍន- ភាពសហគមន៍ បានប្រមូលផ្តុំកសិករក្រីក្រជាក្រុមរួចធ្វើ ការផ្តល់ជាគោមេ ចំនួន ១ ឬ ២ក្បាល ដល់សមាជិកក្រុមដើម្បីឆ្លាស់គ្នាចិញ្ចឹម។ សមាជិកបន្ទាប់នឹងទទួលបាន កូនគោដែលកើតចេញពីមេគោនោះទៅចិញ្ចឹមបន្ត។
ការបណ្តុះបណ្តាលភ្នាក់ងារសុខភាពសត្វភូមិ ឡើងវិញដោយអ្នកបច្ចេកទេស
ការផ្តល់សេវាកម្មផ្នែកបសុព្យាបាលរបស់ភ្នាក់ងារសុខ- ភាពសត្វភូមិនៅតាមសហគមន៍គឺ ពិតជាសំខាន់ខ្លាំង ណាស់ព្រោះមានតែភ្នាក់ងារសុខភាពសត្វភូមិទេដែលជាអ្នករស់នៅជិត និងដឹងពីបញ្ហានានាដែលកើតមានឡើង លើសត្វចិញ្ចឹមរបស់កសិករបានច្បាស់ និងទាន់ពេល- វេលា។ រៀងរាល់ ៦ខែម្តង អង្គការវឌ្ឍនភាពសហគមន៍ តែងតែធ្វើការជួបជជែក ពិភាក្សា ពីបញ្ហាថ្មីៗដែលកើត មាន ស្វែងរកដំណោះស្រាយរួមគ្នា និងផ្តល់នូវបច្ចេក- ទេសថ្មីៗទៀត ដល់ពួកគាត់។
ការអភិវឌ្ឍដែលផ្តើមពីធនធានដែលកសិករមានស្រាប់
អង្គការវឌ្ឍនភាពសហគមន៍ បានផ្តល់នូវវគ្គបណ្តុះ បណ្តាលបច្ចេកទេស ការធ្វើវ៉ាក់សាំង និង ការអនុវត្តផ្ទាល់ ឱ្យកសិករបានឃើញ ដើម្បីឱ្យវាកាន់តែមានភាពប្រសើរ ឡើង និងប្រើប្រាស់ ធនធានដែលកសិករមានស្រាប់នៅ ជុំវិញផ្ទះរបស់ពួកគាត់។ ដូចជាការផ្តល់ចំណីដល់ ជ្រូក មាន់ ត្រី របស់កសិករ គឺយើងតែងតែណែនាំឱ្យកសិករប្រើ ប្រាស់ កន្ទក់ បន្លែ បាយដែលនៅ សល់ ពោត ជន្លេន ជាមួយនឹងចំណីលាយស្រេច នៅក្នុងបរិមាណមួយដែល មានគុណភាព តែចំណាយតិច ដើម្បីឱ្យកសិករយើង ទទួលបាននូវប្រាក់ចំណេញខ្ពស់។
